بررسی اپیدمیولوژی ۱۰۰۰ مورد ترومای عضلانی- اسکلتی در شهرستان ساری طی سال های ۷۷-۷۸

سابقه و هدف: تروما همواره یک معضل اقتصادی، اجتماعی و طبی بوده که نه تنها سبب مرگ و میر می شود، بلکه به علت نیاز به مراقبت های پزشکی طولانی موجب هزینه های زیاد می گردد. لذا با توجه به شیوع ترومای عضلانی- اسکلتی، و نظر به عدم اطلاع از اپیدمیولوژی آن در منطقه، این تحقیق انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی که در نیمه دوم سال 1377 و نیمه اول سال 1378 انجام گرفت، یک روز در هفته به صورت تصادفی انتخاب و برای کسانی که به دلیل صدمات سیستم اسکلتی به بیمارستان های دارای سرویس ارتوپدی شهرستان ساری مراجعه کرده بودند (1004 نفر) پرسشنامه تکمیل گردید.نتایج: از تعداد 1004 نفر مصدوم، 705 نفر مذکر و 299 نفر مونث بودند. در 547 مصدوم ضایعات در سمت چپ و 433 نفر ضایعات در سمت راست و در 24 مورد ضایعات در خط وسط ایجاد شده بودند. 98 مورد شکستگی باز در استخوان های بلند و مابقی صدمات از نوع بسته بوده است. در رفتگی مفصل شانه شایع ترین در رفتگی مفاصل بزرگ بدن و شکستگی استخوان های رادیوس و اولنا شایع ترین شکستگی در بدن بوده است (4/30 درصد). 70.5 درصد شکستگی های لگن به دلیل تصادفات رانندگی و 5/26 درصد آنها به علت سقوط از بلندی و درخت، ریزش آوار، و غیره رخ داده است. 6/75 درصد شکستگی های پروگزیمال فمور در سنین بالاتر از 50 سال ایجاد شده است و شایع ترین ضایعات پروگزیمال فمور، شکستگی های اینترتروکانتریک می باشد (56 درصد). درمان های انجام شده توسط پزشکان معالج شامل 688 مورد درمان بسته، 291 مورد جراحی باز و فیکساسیون داخلی، و 25 مورد فیکساتور خارجی بوده است.استنتاج: نتایج به دست آمده بر مطالعات گسترده تر و اختصاصی در زمینه درمان و عوارض ضایعات برای دستیابی به نتایج درمانی بهتر و کاهش صدمات تاکید دارد.